MATERIAŁY POMIARÓW POLOWYCH

Materiał polowy, tj. szkice, notatki, dzienniki itp., służy do wykonania projektu drogowego lub mostowego. Materiał ten jest więc nie- zbędną podstawą do wykonania projektu i powinien mieć odpowiednią wartość. Nie zawsze wykonujący zdjęcia I i pomiary polowe jest jednocześnie projektantem; w wielu przypadkach materiał polowy zostaje przekazany innej osobie, która materiał ten opracowuje. W wielu przypadkach również autor zdjęć terenowych, sam wykonując projekt, ma trudności wskutek niedostatecznego zakresu opracowanego przez siebie materiału. Stąd wniosek, że materiały polowe powinny być opracowywane w taki sposób i w takim zakresie, aby w każdym przypadku mogły być podstawą do sporządzania projektu. Za- kres, w jakim należy dostarczyć materiały pomiarowe, należy ustalić z góry – przed przystąpieniem do prac w terenie. Zależy to od rodzaju projektu drogowego, od terenu, w którym są wykonywane prace po- miarowe, od ilości urządzeń dodatkowych, jakie mają być zaprojektowane przy drodze itp. Szczególnie należy przestrzegać następujących zasad. 1. Dzienniki niwelacyjne, kątowe, tachimetryczne powinny być pro- wadzone wyraźnie, zapisy i szkice ołówkiem mocno zaostrzonym. Nie . wolno do zapisów w dziennikach i do prowadzenia szkicowników używać ołówków kopiowych ze względu na ich farbowanie pod działaniem wody (deszcz). 2. W razie stwierdzenia błędów w dziennikach należy przekreślić za- pis błędny i napisać nad nim właściwy. Wycieranie w dziennikach zapisów błędnych i, wstawianie na ich miejsce zapisów poprawionych jest zabronione. 3. Nie wolno robić zapisów pomiarowych na osobnych kartkach papieru (na brudno), a następnie przepisywać do właściwego dziennika. Zapisy I danych otrzymanych z pomiarów należy natychmiast po wykonaniu odczytu wpisywać do. właściwego dziennika, na właściwym miejscu. U chroni to przed popełnianiem wielu błędów przy przepisywaniu i zaoszczędzi zbędnej i nieproduktywnej pracy. 4. Szkice sytuacyjne, topograficzne, szkice szczegółów itp. należy prowadzić w specjalnych szkicownikach, najlepiej w formacie kieszonkowym. nie należy nigdy wykonywać szkiców na luźnych kartkach papieru. Poszczególne szkice powinny mieć wyraźne zapisy, co dany szkic oznacza i gdzie szkicowane miejsce znajduje się w terenie w stosunku do projektowanej trasy drogi. 5. Poprawki na szkicach należy wykonywać. przez wytarcie gumką miejsc omyłkowo wykreślonych i sporządzenie szkicu na nowo w sposób właściwy. 6. Szkicownik powinien być bardzo wyraźnie prowadzony, tzn. za- równo szkic rysunkowy, jak i napisy wyjaśniające – wyraźnie wykonane. 7. Cały materiał po ukończeniu prac polowych powinien być przejrzany i uporządkowany przez ponumerowanie stron, uzupełnienie brakujących napisów objaśniających- itp. Szczególnie trudne miejsca terenu wymagają bardziej dokładnego naszkicowania dla umożliwienia właściwego wykonania projektu. Bardzo duże usługi oddają w tym przypadku zdjęcia fotograficzne trudniejszych miejsc terenu, a nawet zdjęcia ogólnego ułożenia trasy w te- renie. Zdjęcia fotograficzne szczegółów trasy są bardzo pomocne przy projektowaniu skomplikowanych przekrojów poprzecznych skrzyżowań dróg, większych i mniejszych obiektów oraz przejść przez osiedla. Po- zwalają one na odtworzenie w, pamięci również tych szczegółów, które nie zostały ujęte w szkicach i notatkach w czasie dokonywania pomiarów, a które jednak są ważne przy ustalaniu szczegółów projektu. [przypisy: szamba plastikowe, naczynie wzbiorcze przeponowe, domy z prefabrykatów betonowych ]